Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014
Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014
Περι Κομμουνισμου
Ξεκινωντας
την κριτικη στον κομμουνισμο θα
επικεντρωθω σε 3 σημεια.
1)Παραβιαση του ανθρωπινου δικαιωματος στην ατομικη
ιδιοκτησια.
Το δικαιωμα
στην ιδιοκτησια είναι ένα φυσικο και ανθρωπινο δικαιωμα και αναφερεται στην
Διακηρυξη των Διακαιωματων του Ανθρωπου και του Πολιτη και στην Οικουμενικη
Διακηρυξη των Διακιωματων του Ανθρωπου.Η ατομικη ιδιοκτησια είναι απαραιτητη
γιατι αντανακλα τις ανθρωπινες αναγκες και αποτελει αναποσπαστο κομματι του
ανθρωπινου πολιτισμου.
Το δικαιωμα
στην ατομικη ιδιοκτησια είναι κατά πολλους συμφυτο με την οικονομικη ευημερια.Η
ατομικη ιδοκτησια αντιπροσωπευει την κυριοτητα κατι συγκεκριμενου όπως ένα
σπιτι,μια δουλεια ένα διπλωμα ευρεσιτεχνιας.
Το δικαιωμα
στην ατομικη ιδιοκτησια είναι επισης μια εκφραση πολιτικης ελευθεριας που μονο
ανελευθερα καθεστωτα θα μπορουσαν να στερησουν.
2)Ισοτητα στους μισθους.
Ξεκινωντας θα θεσω ένα ερωτημα.
Δυο γιατροι οπου ο ενας κανει καλα την δουλεια του και ο
άλλος όχι θα πρεπει να παιρνουν τον ιδιο μισθο?
Αυτή η
κομμουνιστικη οικονομικη πολιτικη αποτελει την ταφοπλακα της ιδεολογιας του
κομμουνισμου γιατι σκοτωνει τα κινητρα,την εμπρακτη επιβραβευση στον αξιο
εργαζομενο.Με το να ισοπεδωνεις και να εξισωνεις τους μισθους ακρωτηριαζεις την
παροχη κινητρων στον αξιο εργαζομενο και την οποια ελπιδα για την ευημερια της
κοινωνιας.
3)Ανελευθερια
Ο
Κομμουνισμος παραβιαζει εκτος από το ανθρωπινο δικαιωμα στην οτομικη ιδιοκτησια
ένα ακομη ανθρωπινο δικαιωμα,την ελευθερια σκεψης και εκφρασης.Στον Κομμουνισμο
δεν επιτρεπεται ουτε καν να πιστευεις στην ατομικη ιδιοτησια,ποσο μαλλον να
εισαι καπιταλιστης.Οσοι διαφωνουν με το κομμουνιστικο ιδεωδες μπαινουν σε
δευτερη μοιρα και αυτο που τους περιμενει είναι οι φυλακες και τα
βασανιστηρια.Προκειται με αλλα λογια για μια δικτατορια με τελειως λανθασμενη
οικονομικη πολιτικη.
Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013
Περι Θεου...
Πριν ξεκινησουμε την αναλυση μας θα πρεπει να εισαγουμε τις εννοιες της
αιτιοκρατιας και της αναιτιοκρατιας και να τις συσχετισουμε με τον Θεο.
ΑΙΤΙΟΚΡΑΤΙΑ
Συμφωνα με την αιτιοκρατικη αντιληψη τα παντα υπακουουν στον νομο αιτιο-αποτελεσμα.Με αλλα λογια τα παντα διπλα μας γινονται με μια αιτιωδη συναφεια και δεν υπαρχουν τυχαια φαινομενα.Ολα τα φαινομενα που συμβαινουν από τα πιο απλα μεχρι και τα πιο συνθετα διεπονται από νομους και κανονες της φυσης. Δεν συμβαινει κατι τυχαια και αυτό που μας φαινεται τυχαιο δεν είναι τιποτα άλλο παρα πολυπλοκοτητα.
Στην ζωη του ανθρωπου οπου τα παντα είναι αιτιοκρατικα και ο ανθρωπος διαθετει αιτιοκρατικες και ντετερμινιστικες αισθησεις ακομη και η συνειδηση του είναι ντετερμινιστικη.Το φαινομενο της ζωης υπακουει στους νομους της φυσης και ζει και εξελισσεται με βαση αυτους.Για παραδειγμα ο εγκεφαλος του ανθρωπου και των ζωων δεν είναι κατι που λειτουργει τυχαια αλλα αντιθετα, υπαρχει και η ιατρικη μια επιστημη η οποια μελετα τους κανονες και τους φυσικους νομους και γενικοτερα τον τροπο λειτουργειας του εγκεφαλου του ανθρωπου και των ζωων.
Ένα συμπερασμα που μπορούμε να εξαγουμε από την αιτιοκρατια είναι ότι τα παντα που συμβαινουν γυρω μας είναι προκαθορισμενα όπως επισης ένα δευτερο συμπερασμα είναι ότι αν ημασταν σε θεση να γνωριζουμε ολους τους νομους της φυσης που διεπουν τα φαινομενα στην φυση τοτε θα μπορουσαμε να προβλεψουμε το μελλον και να γνωριζουμε το παρελθον.Οπως προκυπτει από τα συμπερασματα η ελευθερια, η ηθικη, το καλο και το κακο είναι ανθρωπινες συμβασεις και δεν νοουνται στο πλαισο ενός προκαθορισμενου αιτιοκρατικου μοντελου οπου όλα συμβαινουν με βαση τους νομους της φυσικης.Ο ανθρωπος νιωθει ελευθερος αλλα στην πραγματικοτητα όπως ειπα η συνειδηση του υπακουει σε ντετερμινιστικους και αιτιοκρατικους κανονες οπου οδηγουν στο συμπερασμα ότι η αισθηση της ελευθεριας είναι μια αυταπατη.Επισης δεν μπορούμε να εξαγουμε αντικειμενικα ηθικα συμπερασματα όταν όλα στον κοσμο είναι προκαθαρισμενα και κινουνται σε νομοτελειακη βαση η οποια είναι απαραβατη.Δεν υπαρχει καλο και κακο σε μια πραξη που διεπεται από μια αιτιωδη συναφεια.Ολα αυτά είναι ανθρωπινες συμβασεις που σκοπο εχουν να βελτιωσουν το αιτιοκρατικο περιβαλλον μεσα στο οποιο κινειται ο ανθρωπος.
ΑΝΑΙΤΙΟΚΡΑΤΙΑ
Τι είναι ένα αναιτιο φαινομενο?Πως μπορει να οριστει κατι ως αναιτιο φαινομενο και τι ιδιοτητες μπορει να εχει?Πως μπορει ο ανθρωπος να καταλαβει ένα αναιτιο φαινομενο όταν εχει ντετερμινιστικες αισθησεις?Πως ο ανθρωπος μπορει να καταλαβει την αλληλεξαρτηση μεταξυ αναιτιων φαινομενων?
Κατά την γνωμη μου ένα αναιτιο φαινομενο είναι ένα τελειως ακατανοητο πραγμα και δεν εχει καμια σχεση με την δομη της λογικης και της συνειδησης.Ειναι κατι που ο ανθρωπος ποτε δεν προκειται να κατανοησει και αν υπαρχει τοτε αυτό δεν εχει καμια σχεση με την αιτιοκρατικη συνειδηση του ανθρωπου.
ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΑΙΤΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΙΤΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
Εάν ο Θεος υπακουει στους νομους και κανονες της αιτιοκρατιας τοτε είναι και εκεινος ένα φυσικο φαινομενο καθορισμενο.Επομενως εάν ισχυει κατι τετοιο ουτε ο Θεος είναι ελευθερος και εχει και εκεινος προκαθορισμενο μελλον και διαγεγραμμενο παρελθον.Αρα ενας τετοιος Θεος είναι αδυναμος και ερμαιο των νομων και κανονων της φυσης.
Εάν ο Θεος τωρα εχει σχεση με την αναιτιοκρατια και δρα μεσα από αναιτια φαινομενα τοτε το προβλημα που ανακυπτει είναι ότι ο ανθρωπος δεν μπορει να τον κατανοησει και δεν υπαρχει ο παραμικρος διαυλος επικοινωνιας μεταξυ των μιας και ο ανθρωπος μπορει να κατανοησει μονο αιτιοκρατικα και ντετερμινιστικα φαινομενα.Αυτο σημαινει ότι εάν δεχτουμε ότι ο Θεος εφτιαξε τον ανθρωπο τοτε ο Θεος εφτιαξε καποιον ο οποιος δεν μπορει να επικοινωνησει μαζι του και δεν μπορει να τον καταλαβει ουτε κατά το ελαχιστον που σημαινει ότι Θεος και ανθρωπος δεν εχουν καμια σχεση και επομενως ο ανθρωπος δεν χρειαζεται να αναζητα κατι το οποιο δεν προκειται ποτε να κατανοησει ουτε καν να το συλλαβει στο μυαλο του.
ΑΙΤΙΟΚΡΑΤΙΑ
Συμφωνα με την αιτιοκρατικη αντιληψη τα παντα υπακουουν στον νομο αιτιο-αποτελεσμα.Με αλλα λογια τα παντα διπλα μας γινονται με μια αιτιωδη συναφεια και δεν υπαρχουν τυχαια φαινομενα.Ολα τα φαινομενα που συμβαινουν από τα πιο απλα μεχρι και τα πιο συνθετα διεπονται από νομους και κανονες της φυσης. Δεν συμβαινει κατι τυχαια και αυτό που μας φαινεται τυχαιο δεν είναι τιποτα άλλο παρα πολυπλοκοτητα.
Στην ζωη του ανθρωπου οπου τα παντα είναι αιτιοκρατικα και ο ανθρωπος διαθετει αιτιοκρατικες και ντετερμινιστικες αισθησεις ακομη και η συνειδηση του είναι ντετερμινιστικη.Το φαινομενο της ζωης υπακουει στους νομους της φυσης και ζει και εξελισσεται με βαση αυτους.Για παραδειγμα ο εγκεφαλος του ανθρωπου και των ζωων δεν είναι κατι που λειτουργει τυχαια αλλα αντιθετα, υπαρχει και η ιατρικη μια επιστημη η οποια μελετα τους κανονες και τους φυσικους νομους και γενικοτερα τον τροπο λειτουργειας του εγκεφαλου του ανθρωπου και των ζωων.
Ένα συμπερασμα που μπορούμε να εξαγουμε από την αιτιοκρατια είναι ότι τα παντα που συμβαινουν γυρω μας είναι προκαθορισμενα όπως επισης ένα δευτερο συμπερασμα είναι ότι αν ημασταν σε θεση να γνωριζουμε ολους τους νομους της φυσης που διεπουν τα φαινομενα στην φυση τοτε θα μπορουσαμε να προβλεψουμε το μελλον και να γνωριζουμε το παρελθον.Οπως προκυπτει από τα συμπερασματα η ελευθερια, η ηθικη, το καλο και το κακο είναι ανθρωπινες συμβασεις και δεν νοουνται στο πλαισο ενός προκαθορισμενου αιτιοκρατικου μοντελου οπου όλα συμβαινουν με βαση τους νομους της φυσικης.Ο ανθρωπος νιωθει ελευθερος αλλα στην πραγματικοτητα όπως ειπα η συνειδηση του υπακουει σε ντετερμινιστικους και αιτιοκρατικους κανονες οπου οδηγουν στο συμπερασμα ότι η αισθηση της ελευθεριας είναι μια αυταπατη.Επισης δεν μπορούμε να εξαγουμε αντικειμενικα ηθικα συμπερασματα όταν όλα στον κοσμο είναι προκαθαρισμενα και κινουνται σε νομοτελειακη βαση η οποια είναι απαραβατη.Δεν υπαρχει καλο και κακο σε μια πραξη που διεπεται από μια αιτιωδη συναφεια.Ολα αυτά είναι ανθρωπινες συμβασεις που σκοπο εχουν να βελτιωσουν το αιτιοκρατικο περιβαλλον μεσα στο οποιο κινειται ο ανθρωπος.
ΑΝΑΙΤΙΟΚΡΑΤΙΑ
Τι είναι ένα αναιτιο φαινομενο?Πως μπορει να οριστει κατι ως αναιτιο φαινομενο και τι ιδιοτητες μπορει να εχει?Πως μπορει ο ανθρωπος να καταλαβει ένα αναιτιο φαινομενο όταν εχει ντετερμινιστικες αισθησεις?Πως ο ανθρωπος μπορει να καταλαβει την αλληλεξαρτηση μεταξυ αναιτιων φαινομενων?
Κατά την γνωμη μου ένα αναιτιο φαινομενο είναι ένα τελειως ακατανοητο πραγμα και δεν εχει καμια σχεση με την δομη της λογικης και της συνειδησης.Ειναι κατι που ο ανθρωπος ποτε δεν προκειται να κατανοησει και αν υπαρχει τοτε αυτό δεν εχει καμια σχεση με την αιτιοκρατικη συνειδηση του ανθρωπου.
ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΑΙΤΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΙΤΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
Εάν ο Θεος υπακουει στους νομους και κανονες της αιτιοκρατιας τοτε είναι και εκεινος ένα φυσικο φαινομενο καθορισμενο.Επομενως εάν ισχυει κατι τετοιο ουτε ο Θεος είναι ελευθερος και εχει και εκεινος προκαθορισμενο μελλον και διαγεγραμμενο παρελθον.Αρα ενας τετοιος Θεος είναι αδυναμος και ερμαιο των νομων και κανονων της φυσης.
Εάν ο Θεος τωρα εχει σχεση με την αναιτιοκρατια και δρα μεσα από αναιτια φαινομενα τοτε το προβλημα που ανακυπτει είναι ότι ο ανθρωπος δεν μπορει να τον κατανοησει και δεν υπαρχει ο παραμικρος διαυλος επικοινωνιας μεταξυ των μιας και ο ανθρωπος μπορει να κατανοησει μονο αιτιοκρατικα και ντετερμινιστικα φαινομενα.Αυτο σημαινει ότι εάν δεχτουμε ότι ο Θεος εφτιαξε τον ανθρωπο τοτε ο Θεος εφτιαξε καποιον ο οποιος δεν μπορει να επικοινωνησει μαζι του και δεν μπορει να τον καταλαβει ουτε κατά το ελαχιστον που σημαινει ότι Θεος και ανθρωπος δεν εχουν καμια σχεση και επομενως ο ανθρωπος δεν χρειαζεται να αναζητα κατι το οποιο δεν προκειται ποτε να κατανοησει ουτε καν να το συλλαβει στο μυαλο του.
ΟΡΙΟ ΣΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ
Πριν την αναλυση της προτασης οφειλουμε να εξετασουμε πως εχει η
κατασταση στην συγχρονη καπιταλιστικη δομη και κονωνια της ελευθερης
αγορας του ακρατου πλουτισμου και των μεγαλων ανισοτητων.
Συμφωνα με ερευνα και εκθεση του Ο.Η.Ε κατά το προσφατο παρελθον περισσοτεροι από ένα δισεκατομμυριο ανθρωποι υποσιτιζονται και ζουν με ημερησιο εισοδημα κατω από 1 δολαριο(22,7% του παγκοσμιου πληθυσμου με ποσοστα που φτανουν το 46.7% στην υποσαχαρια Αφρικη και 36.9% στη Νοτια Ασια.18.000.000 ανθρωποι ανα ετος χανουν την ζωη τους από αιτιες σχετιζομενες με την φτωχεια.Απο τα 4.4 δισεκατομμυρια του πληθυσμου των υποαναπτυκτων χωρων το 60% ζουν χωρις βασικη υγιεινη, το 1/3 χωρις ποσιμο νερο,το 1/4 σε αθλια στεγη, ενώ το 1/5 των παιδιων υποσιτιζεται.
Επισης στοιχεια σχετικα με την ανισοκατανομη του πλουτου είναι όπως ότι 225 από τους πλουσιοτερους ανθρωπους του κοσμου εχουν περιουσια που ξεπερνα το εισοδημα 2.5 δισεκατομμυριων ανθρωπων.Τα πλουτη 15 μονο από τους πλουσιοτερους ανθρωπους του κοσμου είναι μεγαλυτερα από το ΑΕΠ μιας ολοκληρης Ηπειρου, της Αφρικης.Αλλα στοιχεια είναι ότι δισεκατομμυρια ανθρωποι ζουν κατω από το οριο της φτωχειας είναι αστεγοι πασχουν από την μαστιγα του αναλφαβητισμου και δεν εχουν την δυνατοτητα να καλυψουν ουτε τις βασικες τους αναγκες.
Είναι αληθεια ότι η τελειως ελευθερη καπιταλιστικη δομη εχει προκαλεσει μια τεραστια συγκεντρωση κεφαλαιων και φυσικων πορων στα χερια λιγων.Αυτη η ελιτ συγκεντρωνει ολο και περισσοτερο πλουτο και απειλει την βιωσιμοτητα της μαζας.Η εντεινομενη φτωχεια ο κοινωνικος αποκλεισμος και οι διαρκως εντεινομενες ανισοτητες είναι τα προβληματα που εχει δημιουργησει η συγχρονη καπιταλιστικη δομη.
Αποτελεσμα της ακρατης και ελευθερης αγορας της συγχρονης καπιταλιστικης δομης είναι να προκαλειται μεγαλη ανισοκατανομη αναμεσα στους πολιτες και δεν αποκλειεται η βιαιη εξεγερση των φτωχων απεναντι στην αδικια που υφιστανται.Ειναι λαθος μια οικονομικη ελιτ να οδηγει σε εξαθλιωση τους λαους επειδη απλα εχει την οικονομικη δυνατοτητα.
Μια προταση λοιπον είναι να μπει οριο στον πλουτο.Να μην επιτρεπεται η συσσωρευση εξαιρετικα μεγαλου πλουτου σε ιδιωτες.Οι πολιτες να μην μπορουν να ξεπερασουν ένα οριο εισοδηματος και περιουσιακων στοιχειων.Για παραδειγμα ένα νουμερο μπορει να είναι ανωτατος μηνιαιος μισθος ανα ατομο 40.000 ευρω(υποθετικο νουμερο) και ανωτατο οριο περιουσιακων στοιχειων 1.000.000 ευρω(παλι υποθετικο νουμερο).Και για οσους εχουν μεγαλες επιχειρησεις να προβλεπεται πολυμετοχικοτητα.Δηλ αν εχει η επιχειρηση δεκα εκατομμυρια κερδη το χρονο τοτε θα πρεπει να μοιραστουν τα κερδη και τα περιουσιακα στοιχεια σε μετοχους.
Με αυτην την προταση μειωνεται η δυναμη των οικονομικων ελιτ σε μεγαλο βαθμο.Ειναι παρολογο όταν στην συγχρονη εποχη υπαρχουν εμιρηδες με 25 δις ευρω περιουσια και τα κρατουν κλειστα στις τραπεζες ενώ ταυτοχρονα δεν κινειται χρημα στην αγορα και τοσοι ανθρωποι ζουν σε συνθηκες φτωχειας αποκλεισμενοι τελειως από τον κοινωνικο στιβο.Με την προταση αυτή μειωνεται το χασμα μεταξυ πλουσιων και φτωχων αναδιανεμεται ο πλουτος και ξανανοιγει ο κοινωνικος και οικονομικος στιβος.
Αντθετα στην συγχρονη εποχη αντι να επιχειρησουν να λυσουν το προβλημα της φτωχειας και της μαστιγας του αναλφηβητισμου στις φτωχες χωρες υποδαυλιζουν συγκρουσεις μεταξυ των φτωχων λαων και εμφυλιους και τους εξοντωνουν πουλωντας τους πολεμικες μηχανες.
Για να λυθει το προβλημα της φτωχειας η οποια συμφωνα με τους αρχαιους είναι γονος της επαναστασης και του εγκληματος χρειαζεται μια συγχρονη κοινονιολογικη θωρηση των πραγματων κα της οικονομιας.Πιστευω ότι αυτό μπορει να γινει μονο μεσα από την ριζικη αναδιανομη του πλουτου και να μπει πλεον οριο στον πλουτο και τις οικονομικες ελιτ.
Δεν εχει αδικο ο Ευριπιδης όταν λεει ότι μετα το οριο της πεινας φτωχοι και πλουσιοι είναι το ιδιο.Δινει εμφαση στο ότι το πιο σημαντικο είναι η εξαλειψη της πεινας και της φτωχειας και αυτην πρεπει να καταπολεμησουμε.Δεν μπορει να ανοιξει ο κοινωνικος στιβος αν δεν επελθει οριο στον πλουτο και αναδιανομη του πλουτου.Δεν γινεται σημερα οι πλουσιοι και οι οικονομικες ελιτ να κρατουν τα πλουτη τους που ισως και να απεκτησαν με δολια μεσα στις τραπεζες της Ελβετιας ενώ ταυτοχρονα δισεκατομμυρια ανθρωποι λιμοκτωνουν και δεν ειχαν η δεν εχουν δικαιωμα ενταξης στον κοινωνικο στιβο.
Συμφωνα με ερευνα και εκθεση του Ο.Η.Ε κατά το προσφατο παρελθον περισσοτεροι από ένα δισεκατομμυριο ανθρωποι υποσιτιζονται και ζουν με ημερησιο εισοδημα κατω από 1 δολαριο(22,7% του παγκοσμιου πληθυσμου με ποσοστα που φτανουν το 46.7% στην υποσαχαρια Αφρικη και 36.9% στη Νοτια Ασια.18.000.000 ανθρωποι ανα ετος χανουν την ζωη τους από αιτιες σχετιζομενες με την φτωχεια.Απο τα 4.4 δισεκατομμυρια του πληθυσμου των υποαναπτυκτων χωρων το 60% ζουν χωρις βασικη υγιεινη, το 1/3 χωρις ποσιμο νερο,το 1/4 σε αθλια στεγη, ενώ το 1/5 των παιδιων υποσιτιζεται.
Επισης στοιχεια σχετικα με την ανισοκατανομη του πλουτου είναι όπως ότι 225 από τους πλουσιοτερους ανθρωπους του κοσμου εχουν περιουσια που ξεπερνα το εισοδημα 2.5 δισεκατομμυριων ανθρωπων.Τα πλουτη 15 μονο από τους πλουσιοτερους ανθρωπους του κοσμου είναι μεγαλυτερα από το ΑΕΠ μιας ολοκληρης Ηπειρου, της Αφρικης.Αλλα στοιχεια είναι ότι δισεκατομμυρια ανθρωποι ζουν κατω από το οριο της φτωχειας είναι αστεγοι πασχουν από την μαστιγα του αναλφαβητισμου και δεν εχουν την δυνατοτητα να καλυψουν ουτε τις βασικες τους αναγκες.
Είναι αληθεια ότι η τελειως ελευθερη καπιταλιστικη δομη εχει προκαλεσει μια τεραστια συγκεντρωση κεφαλαιων και φυσικων πορων στα χερια λιγων.Αυτη η ελιτ συγκεντρωνει ολο και περισσοτερο πλουτο και απειλει την βιωσιμοτητα της μαζας.Η εντεινομενη φτωχεια ο κοινωνικος αποκλεισμος και οι διαρκως εντεινομενες ανισοτητες είναι τα προβληματα που εχει δημιουργησει η συγχρονη καπιταλιστικη δομη.
Αποτελεσμα της ακρατης και ελευθερης αγορας της συγχρονης καπιταλιστικης δομης είναι να προκαλειται μεγαλη ανισοκατανομη αναμεσα στους πολιτες και δεν αποκλειεται η βιαιη εξεγερση των φτωχων απεναντι στην αδικια που υφιστανται.Ειναι λαθος μια οικονομικη ελιτ να οδηγει σε εξαθλιωση τους λαους επειδη απλα εχει την οικονομικη δυνατοτητα.
Μια προταση λοιπον είναι να μπει οριο στον πλουτο.Να μην επιτρεπεται η συσσωρευση εξαιρετικα μεγαλου πλουτου σε ιδιωτες.Οι πολιτες να μην μπορουν να ξεπερασουν ένα οριο εισοδηματος και περιουσιακων στοιχειων.Για παραδειγμα ένα νουμερο μπορει να είναι ανωτατος μηνιαιος μισθος ανα ατομο 40.000 ευρω(υποθετικο νουμερο) και ανωτατο οριο περιουσιακων στοιχειων 1.000.000 ευρω(παλι υποθετικο νουμερο).Και για οσους εχουν μεγαλες επιχειρησεις να προβλεπεται πολυμετοχικοτητα.Δηλ αν εχει η επιχειρηση δεκα εκατομμυρια κερδη το χρονο τοτε θα πρεπει να μοιραστουν τα κερδη και τα περιουσιακα στοιχεια σε μετοχους.
Με αυτην την προταση μειωνεται η δυναμη των οικονομικων ελιτ σε μεγαλο βαθμο.Ειναι παρολογο όταν στην συγχρονη εποχη υπαρχουν εμιρηδες με 25 δις ευρω περιουσια και τα κρατουν κλειστα στις τραπεζες ενώ ταυτοχρονα δεν κινειται χρημα στην αγορα και τοσοι ανθρωποι ζουν σε συνθηκες φτωχειας αποκλεισμενοι τελειως από τον κοινωνικο στιβο.Με την προταση αυτή μειωνεται το χασμα μεταξυ πλουσιων και φτωχων αναδιανεμεται ο πλουτος και ξανανοιγει ο κοινωνικος και οικονομικος στιβος.
Αντθετα στην συγχρονη εποχη αντι να επιχειρησουν να λυσουν το προβλημα της φτωχειας και της μαστιγας του αναλφηβητισμου στις φτωχες χωρες υποδαυλιζουν συγκρουσεις μεταξυ των φτωχων λαων και εμφυλιους και τους εξοντωνουν πουλωντας τους πολεμικες μηχανες.
Για να λυθει το προβλημα της φτωχειας η οποια συμφωνα με τους αρχαιους είναι γονος της επαναστασης και του εγκληματος χρειαζεται μια συγχρονη κοινονιολογικη θωρηση των πραγματων κα της οικονομιας.Πιστευω ότι αυτό μπορει να γινει μονο μεσα από την ριζικη αναδιανομη του πλουτου και να μπει πλεον οριο στον πλουτο και τις οικονομικες ελιτ.
Δεν εχει αδικο ο Ευριπιδης όταν λεει ότι μετα το οριο της πεινας φτωχοι και πλουσιοι είναι το ιδιο.Δινει εμφαση στο ότι το πιο σημαντικο είναι η εξαλειψη της πεινας και της φτωχειας και αυτην πρεπει να καταπολεμησουμε.Δεν μπορει να ανοιξει ο κοινωνικος στιβος αν δεν επελθει οριο στον πλουτο και αναδιανομη του πλουτου.Δεν γινεται σημερα οι πλουσιοι και οι οικονομικες ελιτ να κρατουν τα πλουτη τους που ισως και να απεκτησαν με δολια μεσα στις τραπεζες της Ελβετιας ενώ ταυτοχρονα δισεκατομμυρια ανθρωποι λιμοκτωνουν και δεν ειχαν η δεν εχουν δικαιωμα ενταξης στον κοινωνικο στιβο.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ VS ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΓΟΝΗ
Το μεγαλο ερωτημα που τιθεται είναι γιατι διδασκομαστε το εργο της
Αντιγονης που αποφασιζει να παραβει τους νομους κατι που είναι αθεμιτο
και λαθος για μια Αντιγονη που ζει στην συγχρονη εποχη?Γιατι
παραδειγματιζομαστε από την ηρωιδα και ένα εργο σαν αυτό όταν ο
συγχρονος νομοθετης δεν επιτρεπει να παραβουμε κανεναν από τους νομους
της κοινωνιας μας?
Παρακατω θα παραθεσουμε το εργο της Αντιγονης περιληπτικα για να μπορεσουμε να παραθεσουμε υστερα την προβληματικη μας σε σχεση με το νοημα του εργου στην συγχρονη εποχη.
Η Αντιγόνη ήταν ένα από τα τέσσερα παιδιά του Οιδίποδα που απέκτησε με την Ιοκάστη, βασίλισσα της Θήβας, χωρίς να γνωρίζει ότι ήταν η φυσική μητέρα του. Τα άλλα παιδιά τους ήταν η Ισμήνη, ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης. Ο Οιδίποδας είχε καταραστεί τους γιους του να διαφωνήσουν για το μοίρασμα της κληρονομιάς και να αλληλοσκοτωθούν, επειδή είχαν παραβιάσει κάποιες διαταγές του.
Όταν ο Οιδίποδας ανακάλυψε την αλήθεια για την καταγωγή του αυτοεξορίστηκε και τα δύο αδέρφια συμφώνησαν να διακυβερνούν εναλλάξ ανά ένα χρόνο. Μετά το πρώτο έτος ο Ετεοκλής αρνήθηκε να δώσει το θρόνο στον Πολυνείκη και αυτός έφυγε από τη Θήβα, πήγε στο Άργος, όπου παντρεύτηκε την κόρη του βασιλιά Άδραστου και οργάνωσε εκστρατεία εναντίον της Θήβας. Η εκστρατεία απέτυχε και οι δύο αδερφοί σκοτώθηκαν σε μονομαχία. Το θρόνο πήρε τότε ο Κρέων, αδερφός της Ιοκάστης, που διέταξε το πτώμα του Πολυνείκη να μείνει άταφο, επειδή πρόδωσε την πατρίδα του.
Ο πρόλογος της τραγωδίας τοποθετείται χρονικά στο ξημέρωμα της ημέρας που ακολούθησε τη λύση της πολιορκίας. Ο Κρέοντας έχει ήδη δώσει την εντολή να μην ταφεί ο Πολυνείκης, ως προδότης, με την απειλή αυστηρής τιμωρίας σε όποιον παραβεί τη διαταγή. Ο χώρος είναι το εξωτερικό του ανακτόρου και τα πρόσωπα που εμφανίζονται είναι η Αντιγόνη και η αδερφή της, Ισμήνη. Η Αντιγόνη ανακοινώνει την απόφασή της να θάψει τον Πολυνείκη, αφού σύμφωνα με τους θεϊκούς νόμους(άγραφους νόμους) κανένα πτώμα δεν πρέπει να μένει άταφο, χωρίς νεκρικές τιμές, και ακόμα και για τους προδότες προβλεπόταν ταφή έξω από τα τείχη της πόλης. Η Ισμήνη αρνείται να συνεργαστεί, αφού φοβάται τη δύναμη του Κρέοντα, αλλά δεν καταφέρνει να αλλάξει τη γνώμη της Αντιγόνης.
Μετά τη φορτισμένη συνομιλία τους τελειώνει ο πρόλογος και η ακολουθεί η πάροδος του Χορού, που αποτελείται από γέροντες της Θήβας. Η πάροδος δημιουργεί έντονη αντίθεση, αφού εξυμνεί με θριαμβευτικό τόνο τη νίκη εναντίον των εχθρών. Το κλίμα ευφροσύνης συνεχίζεται και στο πρώτο επεισόδιο, που παρουσιάζει τον Κρέοντα να ανακοινώνει την απόφασή του για τη μεταχείριση του Πολυνείκη και να εκθέτει τις αρχές της διακυβέρνησής του. Στην επόμενη σκηνή μπαίνει ξαφνικά ένας από τους φύλακες του πτώματος για να ανακοινώσει ότι κάποιος έκανε συμβολική ταφή, καλύπτοντας το νεκρό με χώμα. Η εμφάνιση του φύλακα επιβραδύνει την εξέλιξη, αφού αυτός αρχικά φλυαρεί για την απροθυμία του να εκτελέσει το έργο της μεταφοράς μιας δυσάρεστης πληροφορίας, την οποία καθυστερεί να ανακοινώσει. Ο Κρέοντας διατάζει το φύλακα να βρει τον παραβάτη και το επεισόδιο κλείνει με ένα χορικό που εξυμνεί την απεριόριστη δύναμη του ανθρώπου αλλά επισημαίνει την αδυναμία του απέναντι στις θεϊκές δυνάμεις και τους άγραφους νόμους.
Στο δεύτερο επεισόδιο, ο φύλακας επανέρχεται οδηγώντας στη σκηνή και την Αντιγόνη, που συνελήφθη όταν επιχείρησε δεύτερη ταφή. Ακολουθεί έντονη αντιπαράθεση μεταξύ Αντιγόνης και Κρέοντα και στη συνέχεια έρχεται στη σκηνή και η Ισμήνη, που κατηγορείται από το βασιλιά για συνεργασία. Αν και δεν είχε αναμιχθεί στην ταφή, αποδέχεται τις κατηγορίες και ο Κρέοντας αποφασίζει να τιμωρήσει και τις δύο. Στο δεύτερο στάσιμο ο Χορός θρηνεί τη μοίρα της οικογένειας των Λαβδακιδών, που οι κατάρες της πλήττουν τώρα τα νεότερα μέλη της.
Στο τρίτο επεισόδιο εμφανίζεται ο Αίμονας, γιος του Κρέοντα και αρραβωνιαστικός της Αντιγόνης, που συγκρούεται με τον πατέρα του για το θέμα της ταφής και την τιμωρία της Αντιγόνης. Αδυνατώντας να μεταπείσει τον Κρέοντα, φεύγει από τη σκηνή αφήνοντας την απειλή ότι θα αυτοκτονήσει. Η μόνη παραχώρηση που κάνει ο Κρέοντας είναι να αθωώσει την Ισμήνη και να μην θανατώσει την Αντιγόνη, αλλά να την φυλακίσει ώστε να αποφύγει το μίασμα.
Το τέταρτο επεισόδιο περιλαμβάνει το θρήνο της Αντιγόνης καθώς οδηγείται στη φυλακή και ένα διάλογό της με τον Κρέοντα, ενώ ο χορός στο στάσιμο αναφέρεται σε άλλα μυθικά ή ιστορικά πρόσωπα που είχαν ανάλογη μοίρα. Στο πέμπτο επεισόδιο ο μάντης Τειρεσίας προειδοποιεί τον Κρέοντα ότι οι θεοί είναι οργισμένοι για την ασέβεια απέναντι στο νεκρό και δεν αποδέχονται τις θυσίες. Ο Κρέων τον κατηγορεί για χρηματισμό και του φέρεται με ασέβεια, αναγκάζοντάς τον να αποχωρήσει, αλλά ταράζεται από τις ειδήσεις και εύκολα πείθεται από το Χορό να αναιρέσει και τις δύο εντολές του. Στο πέμπτο στάσιμο ο χορός ανακουφισμένος από την τροπή των πραγμάτων απευθύνει εορταστικό ύμνο προς τον Βάκχο. Αυτή η εισαγωγή μιας χαρμόσυνης ανάπαυλας πριν από την τελική δυσάρεστη ανατροπή ονομάζεται τραγική παρέκτασις και εμφανίζεται και στον Αίαντα.
Αμέσως μετά, ένας αγγελιοφόρος ανακοινώνει στο χορό και την Ευρυδίκη, σύζυγο του Κρέοντα, ότι ο Αίμονας, χωρίς να γνωρίζει ότι ο Κρέοντας αναίρεσε τις διαταγές του, πήγε στην φυλακή της Αντιγόνης και τη βρήκε απαγχονισμένη. Τότε έφτασε εκεί ο Κρέοντας για να την αποφυλακίσει, ο Αίμονας του επιτέθηκε, αστόχησε και απελπισμένος αυτοκτόνησε. Η Ευρυδίκη φεύγει από τη σκηνή και το επεισόδιο ολοκληρώνεται με ένα θρηνητικό τραγούδι, που διακόπτεται από την είδηση ότι και η Ευρυδίκη αυτοκτόνησε.
Ο μάντης Τειρεσίας προφητεύει μεγάλες συμφορές για τον οίκο του Κρέοντα. Μετανοώντας ο Κρέων θέλει να ελευθερώσει την Αντιγόνη από τον θάλαμο όπου είχε κλειστεί και να ενταφιάσει τον Πολυνείκη, αλλά η Αντιγόνη έχει αυτοκτονήσει και ο Αίμων σκοτώθηκε και αυτός. Η μητέρα του Αίμωνα, Ευρυδίκη, μόλις πληροφορείται τον θάνατο του γιου της, καταριέται τον άνδρα της και αυτοκτονεί. Μπροστά στην καταστροφή ο Κρεών εύχεται να πεθάνει και ον Χορός τελειώνει με τη διατύπωση πως η φρόνηση είναι η κυριότερη προϋπόθεση της ευτυχίας και ότι οι καυχησιολογίες των αλαζόνων, αφού υποστούν μεγάλες ποινές, συνήθως διδάσκουν, πολύ αργά δυστυχώς, τη φρόνηση. (στ.1347-1353) Αργότερα ο Θησέας αιχμαλώτισε τον Κρέοντα και παρέδωσε το σώμα του Πολυνείκη στο πλήθος για ενταφιασμό. Τελικά, ο Κρέων κάηκε ζωντανός όταν η Μήδεια, φθονώντας τον Ιάσονα που μνηστεύτηκε την κόρη του, Γλαύκη, έβαλε τα παιδιά της να του χαρίσουν ένα στέμμα και ένα χιτώνα που τύλιξε στις φλόγες την ίδια, το πατέρα της και πολλούς άλλους στις φλόγες. Ήταν μοιραίο να επέλθει η κάθαρση εις βάρος του.
Ξεκινωντας την αναλυση μας θα πρεπει να πουμε τι σημαινε νομος για τους αρχαιους Ελληνες.
Ο νομος για τον αρχαιο Ελληνα είναι δισυποστατος.Ειναι το συνολο των γραπτων νομων που ρυθμιζουν την ευημερια και ευρυθμια της πολης,αλλα και το αγραφο δικαιο που είναι συμφωνα με την αρχαιοελληνικη αντιληψη εμφυτο στους ανθρωπους και επιβαλλεται όχι από τον φοβο των κυρωσεων ,αλλα από το αισθημα της αιδους,που μοιρασε ο Ερμης σε ολους τους ανθρωπους.Επισης πρεπει να πουμε ότι στην αρχαια Ελλαδα η ανομια θεωρειται προαγγελος κακων για την πολη. Συμφωνα με τον Αισωπο όταν υπαρχει αυθαιρεσια(υβρις) σε μια πολη τοτε ακολουθουν πολεμος και μαχες.
Άλλες αντιληψεις από την αρχαιοτητα οσον αφορα την τηρηση των νομων είναι επηρεασμενες από τον Σωκρατη.Ο Σωκρατης θεωρει ότι θα πρεπει να μενουμε πιστοι στους νομους της πατριδας.Ο ιδιος θανατωθηκε προκειμενου να μεινει πιστος στα πιστευω της συμμορφωσης με τους νομους.Αποτελει προαγγελο του θετικου δικαιου και εισαγει μια σειρα επιχειρηματων σχετικα με την συμμορφωση στους νομους που θα πρεπει να επιδεικνυουν οι πολιτες.
Παρακατω θα μιλησουμε για τις (αναρχικες) αποψεις αν μπορουν να χαρακτηριστουν ετσι που διατυπωθηκαν από αρχαιους Ελληνες.Ο Αντιφων ο Αθηναιος διατυπωσε κοντρα στο ρευμα της εποχης κατά της δουλειας λεγοντας ότι ολοι οι ανθρωποι είναι ομοιοι καθως επισης ειπε ότι η νομοι της πολιτειας είναι αυθαιρετοι κανονισμοι.Επισης ο Ζηνων ο Κιτιευς διατυπωσε ότι οι καρποι ανηκουν σε ολους η γη σε κανεναν.Ο Αντισθενης διακυρρητε ότι δεν πρεπει να υπαρχει κυβερνηση,ατομικη ιδιοκτησια, επισημη θρησκεια και γαμος.Ο Διογενης στην συνεχεια και οι Κυνικοι διατυπωναν την αποψη ότι οι νομοι διαφερουν από χωρα σε χωρα,ότι είναι ανθρωπινα εργα,επομενως δεν εχουν αντικειμενικο κυρος και είναι αναξιοι σεβασμου.
Περνωντας τωρα στην συγχρονη εποχη,στο θετικο δικαιο και ότι μπορει να το συνοδευει με την δικαστικη νομοθετικη και εκτελεστικη εξουσια η αποψη είναι ότι το γραπτο δικαιο είναι υποχρεωτικο και δεσμευτικο για αυτό και λεγεται ρυθμισμενη βια.Το συγχρονο προταγμα και δογμα της νομολογιας είναι ότι η αμφισβητηση των νομων πρεπει να προερχεται μονο μεσα από νομιμες διαδικασιες.
Παρολο που υπαρχει εντονος αντιλογος απεναντι σε αυτην την αποψη λεγοντας ότι η νομοι είναι ένα προιον της ηθικης και χωρις αυτην στερουνται νοηματος το προταγμα αυτό παραμενει.Πολλοι είναι αυτοι που λενε ότι κανεις δεν μπορει να θεσμοθετησει τις εξεγερσεις της συνειδησης.Πολλα είναι τα ερωτηματα που εγειρονται σχετικα με το ποιος νομοθετει,ποια συμμετοχη εχουν οι πολιτες στην ληψη αποφασεων,ποιος κρινει την ορθοτητα των θεσπιθεντων και πως περιφρουρειται η νομιμοτητα όταν είναι προιον της εμμεσης εκπροσωπησης των πολιτων?
Βεβαια οφειλουμε στη συνεχεια να πουμε ότι και η Αντιγονη υπακουει σε καποιους νομους και σε καποιες συμβασεις.Πιστευει σε θεικους και θρησκευτικους νομους και σε ηθικες αξιες περι ταφης των νεκρων και προσφορας τιμων, επικαλειται τους θεους και τις αξιες τις οποιες πιστευει οι οποιες είναι προιον της παιδειας της οποιας παρεχεται.Αλλα όπως είναι γνωστο οι νομοι είναι προιον της ηθικης και χωρις αυτην στερουνται νοηματος ακομη και αυτές οι αξιες της Αντιγονης.
Συνεχιζοντας τωρα την αναλυση μας στην συγχρονη εποχη το να απαγορευει η κοινωνια και ο νομοθετης να παραβει ενας πολιτης καποιον νομο είναι σαν να ισχυριζεται ότι οι νομοι είναι τελειοι και θεικοι.Ειναι σαν να ισχυριζεται η κοινωνια οι δικαστες οι πολιτικοι και οι νομοθετες ότι δεν υπαρχουν αδικοι νομοι και ότι οποιος παραβει ακομη και έναν αδικο νομο για λογους που δεν καταλαβαινουμε είναι υποχρεωμενος να υποστει τις ποινες παραβασης του αδικου νομου.
Και για οποιον πραγματικα ισχυριζεται ότι οι νομοι ολοι είναι σωστοι και οποιος παραβαινει οποιονδηποτε νομο θα πρεπει να τιμωρειται τοτε γιατι για παραδειγμα είναι παρανομη η ευθανασια ανθρωπων στην χωρα μας?Γιατι καποιος που υποφερει στην ζωη του από καποια σοβαρη αρρωστια και θελει να ανακουφιιστει από τον πονο που του προκαλει δεν μπορει να το κανει?Γιατι είναι παρονομος καποιος που θελει να μην βασανιζεται από τον πονο και θελει να δωσει τελος στον εξευτελισμο της ζωης του?
Και για οποιον πιστευει ότι το προβλημα της ευθανασιας είναι ένα ξεχωριστο θεμα και προβλημα τοτε τι απαντα στο θεμα της υποχρεωτικης στρατευσης των νεων στην χωρα μας?Και για να το αντιστρεψουμε το ερωτημα,Ποσο παρανομος είναι ενας νομοθετης όταν καταπατα τα ανθρωπινα δικαιωματα των πολιτων και εν προκειμενω των νεων ανθρωπων στο δικαιωμα να ζουν ελυθεροι?Γιατι αντι να επιλεγει η ακριβη λυση ενός μισθοφορικου στρατου επιλεγουν οι νομοθετες να επινοησουν διαφορα τερατωδη ευφυολογηματα υποχρεωνοντας τους νεους να φυλανε τα χωματα και τις πετρες αποκυηματα του σαπιου εθνικιστικου ιδεαλισμου? Ποσο παρανομος είναι ενας νεος όταν επιλεγει ότι δεν θελει να παρανομησει απεναντι στα δικαιωματα του παραβιαζοντας την ελευθερια του?
Ένα ακομη ερωτημα σχετικα με το συγχρονο προταγμα της νομολογιας που δεν επιτρεπει καμια άλλη αμφισβητηση νομων και κανονων παραμονο μεσα από νομιμες διαδικασιες είναι η εξης- Σε ένα απολυταρχικο καθεστως η μια δικτατορια που δεν μπορεις ουτε καν να εκφραστεις οι πολιτες θα πρεπει να καταφευγουν σε νομιμες διαδικασιες για να αμφισβητησουν ένα τετοιο καθεστως και αν ναι ποιες είναι αυτές σε ένα τετοιο καθεστως?
Τελος ποια θα ηταν η σταση των κουμμουνιστικων καθεστωτων απεναντι στην Αντιγονη σαν εργο και το νοημα που προαγει η ακομα χειροτερα ποια θα ηταν η σταση τους απεναντι σε συγχρονες Αντιγονες η απεναντι σε ανθρωπους που διαφωνουν και εναντιωνονται στο κουμμουνιστικο καθεστως?Μηπως θα εξοριζονταν σε φυλακες η ακομη και θα σκοτωνονταν επειδη απλα εχουν διαφορετικα πιστευω?
Παρακατω θα παραθεσουμε το εργο της Αντιγονης περιληπτικα για να μπορεσουμε να παραθεσουμε υστερα την προβληματικη μας σε σχεση με το νοημα του εργου στην συγχρονη εποχη.
Η Αντιγόνη ήταν ένα από τα τέσσερα παιδιά του Οιδίποδα που απέκτησε με την Ιοκάστη, βασίλισσα της Θήβας, χωρίς να γνωρίζει ότι ήταν η φυσική μητέρα του. Τα άλλα παιδιά τους ήταν η Ισμήνη, ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης. Ο Οιδίποδας είχε καταραστεί τους γιους του να διαφωνήσουν για το μοίρασμα της κληρονομιάς και να αλληλοσκοτωθούν, επειδή είχαν παραβιάσει κάποιες διαταγές του.
Όταν ο Οιδίποδας ανακάλυψε την αλήθεια για την καταγωγή του αυτοεξορίστηκε και τα δύο αδέρφια συμφώνησαν να διακυβερνούν εναλλάξ ανά ένα χρόνο. Μετά το πρώτο έτος ο Ετεοκλής αρνήθηκε να δώσει το θρόνο στον Πολυνείκη και αυτός έφυγε από τη Θήβα, πήγε στο Άργος, όπου παντρεύτηκε την κόρη του βασιλιά Άδραστου και οργάνωσε εκστρατεία εναντίον της Θήβας. Η εκστρατεία απέτυχε και οι δύο αδερφοί σκοτώθηκαν σε μονομαχία. Το θρόνο πήρε τότε ο Κρέων, αδερφός της Ιοκάστης, που διέταξε το πτώμα του Πολυνείκη να μείνει άταφο, επειδή πρόδωσε την πατρίδα του.
Ο πρόλογος της τραγωδίας τοποθετείται χρονικά στο ξημέρωμα της ημέρας που ακολούθησε τη λύση της πολιορκίας. Ο Κρέοντας έχει ήδη δώσει την εντολή να μην ταφεί ο Πολυνείκης, ως προδότης, με την απειλή αυστηρής τιμωρίας σε όποιον παραβεί τη διαταγή. Ο χώρος είναι το εξωτερικό του ανακτόρου και τα πρόσωπα που εμφανίζονται είναι η Αντιγόνη και η αδερφή της, Ισμήνη. Η Αντιγόνη ανακοινώνει την απόφασή της να θάψει τον Πολυνείκη, αφού σύμφωνα με τους θεϊκούς νόμους(άγραφους νόμους) κανένα πτώμα δεν πρέπει να μένει άταφο, χωρίς νεκρικές τιμές, και ακόμα και για τους προδότες προβλεπόταν ταφή έξω από τα τείχη της πόλης. Η Ισμήνη αρνείται να συνεργαστεί, αφού φοβάται τη δύναμη του Κρέοντα, αλλά δεν καταφέρνει να αλλάξει τη γνώμη της Αντιγόνης.
Μετά τη φορτισμένη συνομιλία τους τελειώνει ο πρόλογος και η ακολουθεί η πάροδος του Χορού, που αποτελείται από γέροντες της Θήβας. Η πάροδος δημιουργεί έντονη αντίθεση, αφού εξυμνεί με θριαμβευτικό τόνο τη νίκη εναντίον των εχθρών. Το κλίμα ευφροσύνης συνεχίζεται και στο πρώτο επεισόδιο, που παρουσιάζει τον Κρέοντα να ανακοινώνει την απόφασή του για τη μεταχείριση του Πολυνείκη και να εκθέτει τις αρχές της διακυβέρνησής του. Στην επόμενη σκηνή μπαίνει ξαφνικά ένας από τους φύλακες του πτώματος για να ανακοινώσει ότι κάποιος έκανε συμβολική ταφή, καλύπτοντας το νεκρό με χώμα. Η εμφάνιση του φύλακα επιβραδύνει την εξέλιξη, αφού αυτός αρχικά φλυαρεί για την απροθυμία του να εκτελέσει το έργο της μεταφοράς μιας δυσάρεστης πληροφορίας, την οποία καθυστερεί να ανακοινώσει. Ο Κρέοντας διατάζει το φύλακα να βρει τον παραβάτη και το επεισόδιο κλείνει με ένα χορικό που εξυμνεί την απεριόριστη δύναμη του ανθρώπου αλλά επισημαίνει την αδυναμία του απέναντι στις θεϊκές δυνάμεις και τους άγραφους νόμους.
Στο δεύτερο επεισόδιο, ο φύλακας επανέρχεται οδηγώντας στη σκηνή και την Αντιγόνη, που συνελήφθη όταν επιχείρησε δεύτερη ταφή. Ακολουθεί έντονη αντιπαράθεση μεταξύ Αντιγόνης και Κρέοντα και στη συνέχεια έρχεται στη σκηνή και η Ισμήνη, που κατηγορείται από το βασιλιά για συνεργασία. Αν και δεν είχε αναμιχθεί στην ταφή, αποδέχεται τις κατηγορίες και ο Κρέοντας αποφασίζει να τιμωρήσει και τις δύο. Στο δεύτερο στάσιμο ο Χορός θρηνεί τη μοίρα της οικογένειας των Λαβδακιδών, που οι κατάρες της πλήττουν τώρα τα νεότερα μέλη της.
Στο τρίτο επεισόδιο εμφανίζεται ο Αίμονας, γιος του Κρέοντα και αρραβωνιαστικός της Αντιγόνης, που συγκρούεται με τον πατέρα του για το θέμα της ταφής και την τιμωρία της Αντιγόνης. Αδυνατώντας να μεταπείσει τον Κρέοντα, φεύγει από τη σκηνή αφήνοντας την απειλή ότι θα αυτοκτονήσει. Η μόνη παραχώρηση που κάνει ο Κρέοντας είναι να αθωώσει την Ισμήνη και να μην θανατώσει την Αντιγόνη, αλλά να την φυλακίσει ώστε να αποφύγει το μίασμα.
Το τέταρτο επεισόδιο περιλαμβάνει το θρήνο της Αντιγόνης καθώς οδηγείται στη φυλακή και ένα διάλογό της με τον Κρέοντα, ενώ ο χορός στο στάσιμο αναφέρεται σε άλλα μυθικά ή ιστορικά πρόσωπα που είχαν ανάλογη μοίρα. Στο πέμπτο επεισόδιο ο μάντης Τειρεσίας προειδοποιεί τον Κρέοντα ότι οι θεοί είναι οργισμένοι για την ασέβεια απέναντι στο νεκρό και δεν αποδέχονται τις θυσίες. Ο Κρέων τον κατηγορεί για χρηματισμό και του φέρεται με ασέβεια, αναγκάζοντάς τον να αποχωρήσει, αλλά ταράζεται από τις ειδήσεις και εύκολα πείθεται από το Χορό να αναιρέσει και τις δύο εντολές του. Στο πέμπτο στάσιμο ο χορός ανακουφισμένος από την τροπή των πραγμάτων απευθύνει εορταστικό ύμνο προς τον Βάκχο. Αυτή η εισαγωγή μιας χαρμόσυνης ανάπαυλας πριν από την τελική δυσάρεστη ανατροπή ονομάζεται τραγική παρέκτασις και εμφανίζεται και στον Αίαντα.
Αμέσως μετά, ένας αγγελιοφόρος ανακοινώνει στο χορό και την Ευρυδίκη, σύζυγο του Κρέοντα, ότι ο Αίμονας, χωρίς να γνωρίζει ότι ο Κρέοντας αναίρεσε τις διαταγές του, πήγε στην φυλακή της Αντιγόνης και τη βρήκε απαγχονισμένη. Τότε έφτασε εκεί ο Κρέοντας για να την αποφυλακίσει, ο Αίμονας του επιτέθηκε, αστόχησε και απελπισμένος αυτοκτόνησε. Η Ευρυδίκη φεύγει από τη σκηνή και το επεισόδιο ολοκληρώνεται με ένα θρηνητικό τραγούδι, που διακόπτεται από την είδηση ότι και η Ευρυδίκη αυτοκτόνησε.
Ο μάντης Τειρεσίας προφητεύει μεγάλες συμφορές για τον οίκο του Κρέοντα. Μετανοώντας ο Κρέων θέλει να ελευθερώσει την Αντιγόνη από τον θάλαμο όπου είχε κλειστεί και να ενταφιάσει τον Πολυνείκη, αλλά η Αντιγόνη έχει αυτοκτονήσει και ο Αίμων σκοτώθηκε και αυτός. Η μητέρα του Αίμωνα, Ευρυδίκη, μόλις πληροφορείται τον θάνατο του γιου της, καταριέται τον άνδρα της και αυτοκτονεί. Μπροστά στην καταστροφή ο Κρεών εύχεται να πεθάνει και ον Χορός τελειώνει με τη διατύπωση πως η φρόνηση είναι η κυριότερη προϋπόθεση της ευτυχίας και ότι οι καυχησιολογίες των αλαζόνων, αφού υποστούν μεγάλες ποινές, συνήθως διδάσκουν, πολύ αργά δυστυχώς, τη φρόνηση. (στ.1347-1353) Αργότερα ο Θησέας αιχμαλώτισε τον Κρέοντα και παρέδωσε το σώμα του Πολυνείκη στο πλήθος για ενταφιασμό. Τελικά, ο Κρέων κάηκε ζωντανός όταν η Μήδεια, φθονώντας τον Ιάσονα που μνηστεύτηκε την κόρη του, Γλαύκη, έβαλε τα παιδιά της να του χαρίσουν ένα στέμμα και ένα χιτώνα που τύλιξε στις φλόγες την ίδια, το πατέρα της και πολλούς άλλους στις φλόγες. Ήταν μοιραίο να επέλθει η κάθαρση εις βάρος του.
Ξεκινωντας την αναλυση μας θα πρεπει να πουμε τι σημαινε νομος για τους αρχαιους Ελληνες.
Ο νομος για τον αρχαιο Ελληνα είναι δισυποστατος.Ειναι το συνολο των γραπτων νομων που ρυθμιζουν την ευημερια και ευρυθμια της πολης,αλλα και το αγραφο δικαιο που είναι συμφωνα με την αρχαιοελληνικη αντιληψη εμφυτο στους ανθρωπους και επιβαλλεται όχι από τον φοβο των κυρωσεων ,αλλα από το αισθημα της αιδους,που μοιρασε ο Ερμης σε ολους τους ανθρωπους.Επισης πρεπει να πουμε ότι στην αρχαια Ελλαδα η ανομια θεωρειται προαγγελος κακων για την πολη. Συμφωνα με τον Αισωπο όταν υπαρχει αυθαιρεσια(υβρις) σε μια πολη τοτε ακολουθουν πολεμος και μαχες.
Άλλες αντιληψεις από την αρχαιοτητα οσον αφορα την τηρηση των νομων είναι επηρεασμενες από τον Σωκρατη.Ο Σωκρατης θεωρει ότι θα πρεπει να μενουμε πιστοι στους νομους της πατριδας.Ο ιδιος θανατωθηκε προκειμενου να μεινει πιστος στα πιστευω της συμμορφωσης με τους νομους.Αποτελει προαγγελο του θετικου δικαιου και εισαγει μια σειρα επιχειρηματων σχετικα με την συμμορφωση στους νομους που θα πρεπει να επιδεικνυουν οι πολιτες.
Παρακατω θα μιλησουμε για τις (αναρχικες) αποψεις αν μπορουν να χαρακτηριστουν ετσι που διατυπωθηκαν από αρχαιους Ελληνες.Ο Αντιφων ο Αθηναιος διατυπωσε κοντρα στο ρευμα της εποχης κατά της δουλειας λεγοντας ότι ολοι οι ανθρωποι είναι ομοιοι καθως επισης ειπε ότι η νομοι της πολιτειας είναι αυθαιρετοι κανονισμοι.Επισης ο Ζηνων ο Κιτιευς διατυπωσε ότι οι καρποι ανηκουν σε ολους η γη σε κανεναν.Ο Αντισθενης διακυρρητε ότι δεν πρεπει να υπαρχει κυβερνηση,ατομικη ιδιοκτησια, επισημη θρησκεια και γαμος.Ο Διογενης στην συνεχεια και οι Κυνικοι διατυπωναν την αποψη ότι οι νομοι διαφερουν από χωρα σε χωρα,ότι είναι ανθρωπινα εργα,επομενως δεν εχουν αντικειμενικο κυρος και είναι αναξιοι σεβασμου.
Περνωντας τωρα στην συγχρονη εποχη,στο θετικο δικαιο και ότι μπορει να το συνοδευει με την δικαστικη νομοθετικη και εκτελεστικη εξουσια η αποψη είναι ότι το γραπτο δικαιο είναι υποχρεωτικο και δεσμευτικο για αυτό και λεγεται ρυθμισμενη βια.Το συγχρονο προταγμα και δογμα της νομολογιας είναι ότι η αμφισβητηση των νομων πρεπει να προερχεται μονο μεσα από νομιμες διαδικασιες.
Παρολο που υπαρχει εντονος αντιλογος απεναντι σε αυτην την αποψη λεγοντας ότι η νομοι είναι ένα προιον της ηθικης και χωρις αυτην στερουνται νοηματος το προταγμα αυτό παραμενει.Πολλοι είναι αυτοι που λενε ότι κανεις δεν μπορει να θεσμοθετησει τις εξεγερσεις της συνειδησης.Πολλα είναι τα ερωτηματα που εγειρονται σχετικα με το ποιος νομοθετει,ποια συμμετοχη εχουν οι πολιτες στην ληψη αποφασεων,ποιος κρινει την ορθοτητα των θεσπιθεντων και πως περιφρουρειται η νομιμοτητα όταν είναι προιον της εμμεσης εκπροσωπησης των πολιτων?
Βεβαια οφειλουμε στη συνεχεια να πουμε ότι και η Αντιγονη υπακουει σε καποιους νομους και σε καποιες συμβασεις.Πιστευει σε θεικους και θρησκευτικους νομους και σε ηθικες αξιες περι ταφης των νεκρων και προσφορας τιμων, επικαλειται τους θεους και τις αξιες τις οποιες πιστευει οι οποιες είναι προιον της παιδειας της οποιας παρεχεται.Αλλα όπως είναι γνωστο οι νομοι είναι προιον της ηθικης και χωρις αυτην στερουνται νοηματος ακομη και αυτές οι αξιες της Αντιγονης.
Συνεχιζοντας τωρα την αναλυση μας στην συγχρονη εποχη το να απαγορευει η κοινωνια και ο νομοθετης να παραβει ενας πολιτης καποιον νομο είναι σαν να ισχυριζεται ότι οι νομοι είναι τελειοι και θεικοι.Ειναι σαν να ισχυριζεται η κοινωνια οι δικαστες οι πολιτικοι και οι νομοθετες ότι δεν υπαρχουν αδικοι νομοι και ότι οποιος παραβει ακομη και έναν αδικο νομο για λογους που δεν καταλαβαινουμε είναι υποχρεωμενος να υποστει τις ποινες παραβασης του αδικου νομου.
Και για οποιον πραγματικα ισχυριζεται ότι οι νομοι ολοι είναι σωστοι και οποιος παραβαινει οποιονδηποτε νομο θα πρεπει να τιμωρειται τοτε γιατι για παραδειγμα είναι παρανομη η ευθανασια ανθρωπων στην χωρα μας?Γιατι καποιος που υποφερει στην ζωη του από καποια σοβαρη αρρωστια και θελει να ανακουφιιστει από τον πονο που του προκαλει δεν μπορει να το κανει?Γιατι είναι παρονομος καποιος που θελει να μην βασανιζεται από τον πονο και θελει να δωσει τελος στον εξευτελισμο της ζωης του?
Και για οποιον πιστευει ότι το προβλημα της ευθανασιας είναι ένα ξεχωριστο θεμα και προβλημα τοτε τι απαντα στο θεμα της υποχρεωτικης στρατευσης των νεων στην χωρα μας?Και για να το αντιστρεψουμε το ερωτημα,Ποσο παρανομος είναι ενας νομοθετης όταν καταπατα τα ανθρωπινα δικαιωματα των πολιτων και εν προκειμενω των νεων ανθρωπων στο δικαιωμα να ζουν ελυθεροι?Γιατι αντι να επιλεγει η ακριβη λυση ενός μισθοφορικου στρατου επιλεγουν οι νομοθετες να επινοησουν διαφορα τερατωδη ευφυολογηματα υποχρεωνοντας τους νεους να φυλανε τα χωματα και τις πετρες αποκυηματα του σαπιου εθνικιστικου ιδεαλισμου? Ποσο παρανομος είναι ενας νεος όταν επιλεγει ότι δεν θελει να παρανομησει απεναντι στα δικαιωματα του παραβιαζοντας την ελευθερια του?
Ένα ακομη ερωτημα σχετικα με το συγχρονο προταγμα της νομολογιας που δεν επιτρεπει καμια άλλη αμφισβητηση νομων και κανονων παραμονο μεσα από νομιμες διαδικασιες είναι η εξης- Σε ένα απολυταρχικο καθεστως η μια δικτατορια που δεν μπορεις ουτε καν να εκφραστεις οι πολιτες θα πρεπει να καταφευγουν σε νομιμες διαδικασιες για να αμφισβητησουν ένα τετοιο καθεστως και αν ναι ποιες είναι αυτές σε ένα τετοιο καθεστως?
Τελος ποια θα ηταν η σταση των κουμμουνιστικων καθεστωτων απεναντι στην Αντιγονη σαν εργο και το νοημα που προαγει η ακομα χειροτερα ποια θα ηταν η σταση τους απεναντι σε συγχρονες Αντιγονες η απεναντι σε ανθρωπους που διαφωνουν και εναντιωνονται στο κουμμουνιστικο καθεστως?Μηπως θα εξοριζονταν σε φυλακες η ακομη και θα σκοτωνονταν επειδη απλα εχουν διαφορετικα πιστευω?
ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Είναι σημαντικο να τονισουμε ότι υπαρχουν αναρχικοι που αποδεχονται την
δημοκρατια και αλλοι που δεν την αποδεχονται. Εδω θα εξετασουμε τις
αποψεις των αναρχικων που αποδεχονται την δημοκρατια.
Καταρχην οι αναρχικοι πιστευουν σε πολιτικες ιδεες που δεν περιοριζονται στην δημοκρατια.Η αναρχια είναι πανω και περα από αυτην.Ο αναρχισμος θεωρειται μια ακραια μορφη δημοκρατιας και κατι που ξεπερναει την πολιτικη.Οι αναρχικοι πιστευουν στην δημοκρατια της ομοφωνιας καθως επισης και σε συνελευσεις που δεν ξεπερνουν μερικες εκατονταδες ατομα.Δεν πρεπει να ξεπερνουν τις μερικες εκατονταδες ατομα διοτι στις συνελευσεις τα ατομα πρεπει να γνωριζονται μεταξυ τους και να υπαρχουν σχεσεις εμπιστοσυνης.Σε διαφορετικη περιπτωση οπου δεν θα συνεβαινε αυτή η προυποθεση και οι συνελευσεις απαρτιζονταν από χιλιαδες θα μετατρεποντουσαν σε χαοτικες οπου οι ανθρωποι δεν θα μπορουσαν να τοποθετηθουν οι συνελευσεις θα εχαναν το ενδιαφερον τους και θα μετατρεποντουσαν σε αντιπροσωπευτικες δημοκρατιες.Η πολυπλοκοτητα του θεματος η γνωση των συμμετεχοντων γυρω από τα θεματα που συζητουνται η ψυχολογικη κατασταση η προθυμια και ο μικρος αριθμος των συμμμετεχοντων διαμορφωνουν και καθοριζουν την αναρχικη δημοκρατια.Ακομη και ηλεκτρονικες ψηφοφοριες αν γινονταν θα ακυρωναν το συμφωνο της δημοκρατιας όπως καθωριστηκε λογω της αποπροσωπιοιησης και της αποξενωσης που θα υφιστανται οι συμμετεχοντες.
Οι αναρχικοι πιστευουν στις από κατω προς τα πανω αποφασεις μεσω των ομοσπονδιων.Με αλλα λογια διακυρησουν την ομοφωνη εξουσιοδοτικη με ανακλητη εντολη από τους πολιτες δημοκρατια του διαλογου. Οι αποφασεις θα πρεπει να είναι ομοφωνες για να φτανει η δημοκρατια στο απωγειο της.Δεν πρεπει να επιβαλλεται ένα κομματι της αναρχικης κοινωνιας σε καποιο άλλο και είναι ολοφανερο ότι οι αποφασεις πρεπει να συνοδευονται από ομοφωνο ψηφισμα γιατι αλλιως προκυπτει μια ανισορροπια και δημιουργειται συσχετισμος δυναμεων ανικανος να εξυπηρετησει το αναρχικο ιδεωδες.Οταν λεμε εξουσιοδοτικη αποφαση των συνελευσεων μεσω των ομοσπονδιων της βασης προς τις ευρυτερες ομοσπονδιες εννοουμε ότι οι αποφασεις των εκατονταδων ατομων που συμμετεχουν θα μεταφερονται μεσω κυκλικων δομων που θα επικοινωνουν και θα μεταφερονται τα ομοφωνα ψηφισματα στην κεντρικη ομοσπονδια που καθηκον της θα είναι να υλοποιει τις ομοφωνες αποφασεις των ομοσπονδιων.Σε ότι αφορα την ανακλητη αποφαση των συμμετεχοντων στην συνελευση αυτό σημαινει ότι οποτε οι ιδιοι θεωρουν ότι θιγονται τοτε μπορουν να ανακαλεσουν την αποφαση τους. Ετσι η αμεση δημοκρατια γινεται μια αληθινη εκφανση και προσσεγιση της πολιτικης αναρχιας.
Να ξεκαθαρισουμε ότι δεν συναδουν παντα οι ομοφωνες αποφασεις με την αναρχια.Δεν σημαινει ότι επειδη κατι αποφασιστηκε ομοφωνα είναι και αναρχικο.Για παραδειγμα ο Σωκρατης θανατωθηκε μεσα από δημοκρατικες πλειοψηφιες όπως επισης και ο Χριστος σταυρωθηκε μετα από την αποφανση του λαου του ισραηλ που τον καταδικασε σε σταυρωση όπως επισης με ομοφωνη αποφαση καηκαν τα βιβλια του Πυθαγωρα στην αρχαια Αθηνα.Ειναι επισης κατανοητο ότι η αρχη της πλειοψηφιας δεν μπορει να προσβαλει τα ανθρωπινα δικαιωματα.Αρα οι δημοκρατες αναρχικοι πρεπει να ασπαζονται τις αναρχικη ηθικη προκειμενου να συμβαδιζουν δημοκρατια και αναρχια. Το ηθος μια αναρχικης κοινωνιας πρεπει να εχει αμεση σχεση με την δημοκρατια και την αυτοδιευθυνση καθως επισης να σεβεται και να προασπιζει την ελευθερια την ισοτητα την αλληλεγγυη την διαφορετικοτητα κλπ.Η δημοκρατια από μονη της δεν αρκει για να αποδοθει το αναρχικο ιδεωδες!Να τονισμουμε ότι υπηρχαν και υπαρχουν φασιστικα καθεστωτα με δημοκρατικη νομιμοποιηση κατι που καθιστα την δημοκρατια ανδρικελο των περιστασεων στα χερια των μιλιταριστων.
Αλλα οι αναρχικοι δεν μενουν μονο στα αναρχικα καθεστωτα.Προεκτειννουν την αναλυση τους και στις υπολοιπες εξουσιαστικες κατεπιφασην δημοκρατικες κοινωνιες και δηλωνουν ότι αποτελουν εκλεγμενες ολιγαρχιες που εξυπηρετουν τις μειοψηφικες ελιτ των πλουσιων και των δυνατων και όχι τα συμφεροντα του λαου.Πιστευουν ότι η δημοκρατια πρεπει να πηγαζει και να εδραζεται στην βαση και όχι να εκχωρειται η εξουσια σε ένα ματσο από επαγγελματιες πολιτικους.Στην σημερινη μορφη της (δημοκρατιας) ο ανρχισμος υποστηριζει την αποχη ως μια πραξη που δειχνει την περιφρονηση των αναρχικων απεναντι στο πολιτικο τερατουργημα της εξουσιατικης ελιτ την απεχθεια απεναντι σε αυτην καθως επισης και δινουν εμφαση στην μη αναγνωριση του καθεστωτος.
Αντιθετα στις αναρχικες δημοκρατικες ομοσπονδιες οπου η κυβερνηση είναι ολων για την προασπιση της αυτονομιας της ελευθεριας και της ισοτητας η κυβερνηση ολων είναι κυβερνηση κανενος.Η αναρχια και η δημοκρατια συναντιωνται όταν υποτιμηθει η αναρχια και όταν υπερεκτιμηθει η δημοκρατια.Οι αναρχικοι μιλουν για αυτοκυβερνηση.Διαφωνουν με την σημερινη καθυστηκια ταξη των εξουσιαστικων δομων του φασιστικου κρατισμου οπου καποιο ελιτιστικο κομματι της κοινωνιας επιβαλλεται στην μεγαλη μαζα και στον υπολοιπο λαο.Η σημερινη εξουσια εμπεριεχει σχεσεις προσταγης-υποταγης.Βιωνουμε τον σφαιτερισμο μιας μειονοτητας της κοινωνιας της πολιτικης εξουσιας που εξουσιαζει και κηδεμονευει το ακηδεμονευτο αυτοδιαχειριζομενο λαικο πνευμα.Πιστευουν ότι μεταξυ αρχομενων και αρχοντων η εξουσια ασκειται από τους δευτερους.Η αναρχια με αλλα λογια είναι ένα κομμα-μη κομμα,κομμα γιατι εχει συγκεκριμενες αξιες και μη κομμα γιατι απουσιαζει η ιεραρχια.Δηλ στην αναρχια προκειται για μια ελευθεριακη σχεση με μη ιεραρχικη αντιληψη που αφορα την φιλοοφια την ηθικη την αισθητικη και που ξεπερνα την πολιτικη σφαιρα.
Η αναρχια δεν είναι απουσια νομων αλλα αυτονομια καθως επισης ο αναρχισμος είναι και ατομιστικος και κοινοτικος μαζι.Ειναι σημαντικο να τονισουμε ότι στις αναρχικες κοινωνιες θα πρεπει να υπαρχει μια μινιμουμ συμφωνια επανω στην αναρχικη ηθικη από οπου θα εκπορευεται και η ομοφωνια των δημοκρατικων συνελευσεων.Ειναι σημαντικη μια δημοκρατικη αποφαση μιας και είναι καλυτερη από καμια αποφαση.Τελος θα πρεπει να μιλησουμε για την δημοκρατικη οργανωση των ομοσπονδιακων εξουσιοδοτικων ανακλητων αποφασεων των συνελευσεων.Ο πυρηνας της οργανωσης είναι η οριζοντια κυκλικη δομη και η αναρχικη αμεσοδημοκρατια.Οργανωση σημαινει οργανισμος.Δηλ ότι πρεπει να υπαρχει μια οργανωση κυκλικης δομης οπου οι αποφασεις θα υλοποιοιυνται από τον κεντρικο πυρηνα των ομοσπονδιων.Ο τροπος οργανωσης συνισταται σε ένα ομοκεντρο παραλληλο πολυεπιπεδο συστημα σχεσεων.Θα πρεπει να τονιστει ότι ο τροπος οργανωσης θα πρεπει να οριζεται αυθορμητα και να ξεπηδαει από την αναρχικη ηθικη των πολιτων και όχι επειδη αποφασιστηκε η δημιουργια μιας ομαδας επιφορτισμενης με το να οργανωσει τις ομοσπονδιες.Οι αναρχικοι τονιζουν την σημασια κοινωνικου πειραματισμου για αυτοκβερνηση και κοινωνικη αλληλεγγυη.Πρεπει να επισημανουμε πως στο παρελθον εμφανιστηκαν διαφορα συστηματα αναρχικης οργανωσης όπως οι ομαδες συγγενειας η πλατφορμα οι ομοπονδιες συνθεσης ο αναρχοσυνδικαλισμος κλπΟσον αφορα την εξουσιαστικη κατεπιφασην δημοκρατικη καπιταλιστικη δομη η απαντηση για τους αναρχικους είναι μια καπιταλισμος η επανασταση?
Καταρχην οι αναρχικοι πιστευουν σε πολιτικες ιδεες που δεν περιοριζονται στην δημοκρατια.Η αναρχια είναι πανω και περα από αυτην.Ο αναρχισμος θεωρειται μια ακραια μορφη δημοκρατιας και κατι που ξεπερναει την πολιτικη.Οι αναρχικοι πιστευουν στην δημοκρατια της ομοφωνιας καθως επισης και σε συνελευσεις που δεν ξεπερνουν μερικες εκατονταδες ατομα.Δεν πρεπει να ξεπερνουν τις μερικες εκατονταδες ατομα διοτι στις συνελευσεις τα ατομα πρεπει να γνωριζονται μεταξυ τους και να υπαρχουν σχεσεις εμπιστοσυνης.Σε διαφορετικη περιπτωση οπου δεν θα συνεβαινε αυτή η προυποθεση και οι συνελευσεις απαρτιζονταν από χιλιαδες θα μετατρεποντουσαν σε χαοτικες οπου οι ανθρωποι δεν θα μπορουσαν να τοποθετηθουν οι συνελευσεις θα εχαναν το ενδιαφερον τους και θα μετατρεποντουσαν σε αντιπροσωπευτικες δημοκρατιες.Η πολυπλοκοτητα του θεματος η γνωση των συμμετεχοντων γυρω από τα θεματα που συζητουνται η ψυχολογικη κατασταση η προθυμια και ο μικρος αριθμος των συμμμετεχοντων διαμορφωνουν και καθοριζουν την αναρχικη δημοκρατια.Ακομη και ηλεκτρονικες ψηφοφοριες αν γινονταν θα ακυρωναν το συμφωνο της δημοκρατιας όπως καθωριστηκε λογω της αποπροσωπιοιησης και της αποξενωσης που θα υφιστανται οι συμμετεχοντες.
Οι αναρχικοι πιστευουν στις από κατω προς τα πανω αποφασεις μεσω των ομοσπονδιων.Με αλλα λογια διακυρησουν την ομοφωνη εξουσιοδοτικη με ανακλητη εντολη από τους πολιτες δημοκρατια του διαλογου. Οι αποφασεις θα πρεπει να είναι ομοφωνες για να φτανει η δημοκρατια στο απωγειο της.Δεν πρεπει να επιβαλλεται ένα κομματι της αναρχικης κοινωνιας σε καποιο άλλο και είναι ολοφανερο ότι οι αποφασεις πρεπει να συνοδευονται από ομοφωνο ψηφισμα γιατι αλλιως προκυπτει μια ανισορροπια και δημιουργειται συσχετισμος δυναμεων ανικανος να εξυπηρετησει το αναρχικο ιδεωδες.Οταν λεμε εξουσιοδοτικη αποφαση των συνελευσεων μεσω των ομοσπονδιων της βασης προς τις ευρυτερες ομοσπονδιες εννοουμε ότι οι αποφασεις των εκατονταδων ατομων που συμμετεχουν θα μεταφερονται μεσω κυκλικων δομων που θα επικοινωνουν και θα μεταφερονται τα ομοφωνα ψηφισματα στην κεντρικη ομοσπονδια που καθηκον της θα είναι να υλοποιει τις ομοφωνες αποφασεις των ομοσπονδιων.Σε ότι αφορα την ανακλητη αποφαση των συμμετεχοντων στην συνελευση αυτό σημαινει ότι οποτε οι ιδιοι θεωρουν ότι θιγονται τοτε μπορουν να ανακαλεσουν την αποφαση τους. Ετσι η αμεση δημοκρατια γινεται μια αληθινη εκφανση και προσσεγιση της πολιτικης αναρχιας.
Να ξεκαθαρισουμε ότι δεν συναδουν παντα οι ομοφωνες αποφασεις με την αναρχια.Δεν σημαινει ότι επειδη κατι αποφασιστηκε ομοφωνα είναι και αναρχικο.Για παραδειγμα ο Σωκρατης θανατωθηκε μεσα από δημοκρατικες πλειοψηφιες όπως επισης και ο Χριστος σταυρωθηκε μετα από την αποφανση του λαου του ισραηλ που τον καταδικασε σε σταυρωση όπως επισης με ομοφωνη αποφαση καηκαν τα βιβλια του Πυθαγωρα στην αρχαια Αθηνα.Ειναι επισης κατανοητο ότι η αρχη της πλειοψηφιας δεν μπορει να προσβαλει τα ανθρωπινα δικαιωματα.Αρα οι δημοκρατες αναρχικοι πρεπει να ασπαζονται τις αναρχικη ηθικη προκειμενου να συμβαδιζουν δημοκρατια και αναρχια. Το ηθος μια αναρχικης κοινωνιας πρεπει να εχει αμεση σχεση με την δημοκρατια και την αυτοδιευθυνση καθως επισης να σεβεται και να προασπιζει την ελευθερια την ισοτητα την αλληλεγγυη την διαφορετικοτητα κλπ.Η δημοκρατια από μονη της δεν αρκει για να αποδοθει το αναρχικο ιδεωδες!Να τονισμουμε ότι υπηρχαν και υπαρχουν φασιστικα καθεστωτα με δημοκρατικη νομιμοποιηση κατι που καθιστα την δημοκρατια ανδρικελο των περιστασεων στα χερια των μιλιταριστων.
Αλλα οι αναρχικοι δεν μενουν μονο στα αναρχικα καθεστωτα.Προεκτειννουν την αναλυση τους και στις υπολοιπες εξουσιαστικες κατεπιφασην δημοκρατικες κοινωνιες και δηλωνουν ότι αποτελουν εκλεγμενες ολιγαρχιες που εξυπηρετουν τις μειοψηφικες ελιτ των πλουσιων και των δυνατων και όχι τα συμφεροντα του λαου.Πιστευουν ότι η δημοκρατια πρεπει να πηγαζει και να εδραζεται στην βαση και όχι να εκχωρειται η εξουσια σε ένα ματσο από επαγγελματιες πολιτικους.Στην σημερινη μορφη της (δημοκρατιας) ο ανρχισμος υποστηριζει την αποχη ως μια πραξη που δειχνει την περιφρονηση των αναρχικων απεναντι στο πολιτικο τερατουργημα της εξουσιατικης ελιτ την απεχθεια απεναντι σε αυτην καθως επισης και δινουν εμφαση στην μη αναγνωριση του καθεστωτος.
Αντιθετα στις αναρχικες δημοκρατικες ομοσπονδιες οπου η κυβερνηση είναι ολων για την προασπιση της αυτονομιας της ελευθεριας και της ισοτητας η κυβερνηση ολων είναι κυβερνηση κανενος.Η αναρχια και η δημοκρατια συναντιωνται όταν υποτιμηθει η αναρχια και όταν υπερεκτιμηθει η δημοκρατια.Οι αναρχικοι μιλουν για αυτοκυβερνηση.Διαφωνουν με την σημερινη καθυστηκια ταξη των εξουσιαστικων δομων του φασιστικου κρατισμου οπου καποιο ελιτιστικο κομματι της κοινωνιας επιβαλλεται στην μεγαλη μαζα και στον υπολοιπο λαο.Η σημερινη εξουσια εμπεριεχει σχεσεις προσταγης-υποταγης.Βιωνουμε τον σφαιτερισμο μιας μειονοτητας της κοινωνιας της πολιτικης εξουσιας που εξουσιαζει και κηδεμονευει το ακηδεμονευτο αυτοδιαχειριζομενο λαικο πνευμα.Πιστευουν ότι μεταξυ αρχομενων και αρχοντων η εξουσια ασκειται από τους δευτερους.Η αναρχια με αλλα λογια είναι ένα κομμα-μη κομμα,κομμα γιατι εχει συγκεκριμενες αξιες και μη κομμα γιατι απουσιαζει η ιεραρχια.Δηλ στην αναρχια προκειται για μια ελευθεριακη σχεση με μη ιεραρχικη αντιληψη που αφορα την φιλοοφια την ηθικη την αισθητικη και που ξεπερνα την πολιτικη σφαιρα.
Η αναρχια δεν είναι απουσια νομων αλλα αυτονομια καθως επισης ο αναρχισμος είναι και ατομιστικος και κοινοτικος μαζι.Ειναι σημαντικο να τονισουμε ότι στις αναρχικες κοινωνιες θα πρεπει να υπαρχει μια μινιμουμ συμφωνια επανω στην αναρχικη ηθικη από οπου θα εκπορευεται και η ομοφωνια των δημοκρατικων συνελευσεων.Ειναι σημαντικη μια δημοκρατικη αποφαση μιας και είναι καλυτερη από καμια αποφαση.Τελος θα πρεπει να μιλησουμε για την δημοκρατικη οργανωση των ομοσπονδιακων εξουσιοδοτικων ανακλητων αποφασεων των συνελευσεων.Ο πυρηνας της οργανωσης είναι η οριζοντια κυκλικη δομη και η αναρχικη αμεσοδημοκρατια.Οργανωση σημαινει οργανισμος.Δηλ ότι πρεπει να υπαρχει μια οργανωση κυκλικης δομης οπου οι αποφασεις θα υλοποιοιυνται από τον κεντρικο πυρηνα των ομοσπονδιων.Ο τροπος οργανωσης συνισταται σε ένα ομοκεντρο παραλληλο πολυεπιπεδο συστημα σχεσεων.Θα πρεπει να τονιστει ότι ο τροπος οργανωσης θα πρεπει να οριζεται αυθορμητα και να ξεπηδαει από την αναρχικη ηθικη των πολιτων και όχι επειδη αποφασιστηκε η δημιουργια μιας ομαδας επιφορτισμενης με το να οργανωσει τις ομοσπονδιες.Οι αναρχικοι τονιζουν την σημασια κοινωνικου πειραματισμου για αυτοκβερνηση και κοινωνικη αλληλεγγυη.Πρεπει να επισημανουμε πως στο παρελθον εμφανιστηκαν διαφορα συστηματα αναρχικης οργανωσης όπως οι ομαδες συγγενειας η πλατφορμα οι ομοπονδιες συνθεσης ο αναρχοσυνδικαλισμος κλπΟσον αφορα την εξουσιαστικη κατεπιφασην δημοκρατικη καπιταλιστικη δομη η απαντηση για τους αναρχικους είναι μια καπιταλισμος η επανασταση?
ΑΦΟΠΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ
ΑΦΟΠΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ
Μιλωντας για τον αφοπλισμο κρατων δεν μπορουμε να μην αναφερουμε τον ρολο που διαδραματιζουν ο Ο.Η.Ε και παλαιοτερα η Κοινωνια των Εθνων.Η Κοινωνια των Εθνων δημιουργηθηκε το 1919 υστερα από τον Α Παγκοσμιο Πολεμο στο Παρισι.Ηταν προιον Αμερικανικης πρωτοβουλιας και αποτελεσε σημαντικη εξελιξη στις διεθνεις σχεσεις καθως εγινε η πρωτη προσπαθεια συνεννοησης ολων των κρατων για τα προβληματα της ανθρωποτητας.Στοχοι του συνδεσμου ηταν ο αφοπλισμος των κρατων η προληψη του πολεμου η διευθετηση των διαφορων μεταξυ των χωρων μεσω της διεθνους διπλωματιας η εξασφαλιση της ειρηνης και η βελτιωση του επιπεδου διαβιωσης σε παγκοσμια κλιμακα.
Περιφημη επιτυχια στα πλαισια των διεργασιων που επιδιωκει ο Ο.Η.Ε είναι η συνθηκη μη διαδοσης των πυρηνικων οπλων και ο περιορισμος της διαδοσης των χημικων και βιολογικων οπλων.Παραμενει στοχος ολων των κρατων μελων του Ο.Η.Ε ο πυρηνικος αφοπλισμος και γενικοτερα ο πληρης αφοπλισμος από οπλα μαζικης καταστροφης μιας και ως τετοια μπορουν να θεωρηθουν και τα συμβατικα οπλα λογω του μεγεθους των καταστροφων που μπορουν να προκαλεσουν.
Σημαντικο ζητημα που τιθεται οσον αφορα των αφοπλισμο των κρατων είναι το κατά ποσο οφελουνται η όχι οι ανθρωποι από τον πολεμο.Ενδεικτικα θα αναφερουμε ένα μαθηματικο παραδειγμα από την θεωρεια παιγνιων που ασχολειται με τον προβληματισμο των εμπολεμων το οποιο είναι γνωστο σαν παιγνιο των φυλακισμενων.
Υπάρχουν δύο φυλακισμένοι που δεν έχουν επικοινωνία μεταξύ τους και κατηγορούνται για το ίδιο αδίκημα. Ο Διευθυντής των φυλακών προσεγγίζει τον καθένα χωριστά και τους κάνει την ίδια πρόταση:
Μπορείς αύριο το πρωί να καταδώσεις ή να μην καταδώσεις τον άλλο φυλακισμένο. Ορίστε τι θα συμβεί:
1. Αν τον καταδώσεις εσύ και ο άλλος δεν καταδώσει εσένα, εσύ θα αφεθείς ελεύθερος και θα πάρεις και 1.000.000 EUR. Ο άλλος θα κρεμαστεί.
2. Αντίστοιχα, αν εσύ δεν τον καταδώσεις και ο άλλος καταδώσει εσένα τότε αυτός θα είναι ελεύθερος και πλούσιος ενώ εσύ θα πεθάνεις.
3. Αν καταδώσετε ο ένας τον άλλο, τότε θα μείνετε και οι δύο 10 χρόνια φυλακή. Κανείς δεν θα κρεμαστεί, κανείς δεν θα πάρει λεφτά και μετά τη 10ετία θα σας ξανακάνω την ίδια πρόταση.
4. Αν κανένας δεν καταδώσει τον άλλο τότε είσαστε και οι δύο ελεύθεροι αλλά χωρίς κανένα χρηματικό ποσό.
Ο Πίνακας κερδών του Α διαμορφώνεται όπως φαίνεται στο σχήμα
Σύμφωνα με την θεωρία των παιγνίων η στρατηγική που πρέπει να επιλεγεί είναι η κατάδοση. Διακινδυνεύει κανείς λιγότερα (10 χρόνια φυλακή αντί για κρέμασμα) και μπορεί να κερδίσει περισσότερα (ελευθερία και χρήματα αντί μόνο ελευθερία). Αν όμως και οι δύο επιλέγουν σταθερά αυτή τη στρατηγική, μετά από 2-3 δεκαετίες σκέφτονται ότι θα περάσουν τη ζωή τους στη φυλακή, άρα δοκιμάζουν (με ρίσκο φυσικά) να μην καταδώσουν, γιατί αυτή η στρατηγική, της κατάδοσης, είναι ατελέσφορη. Η ορθολογική στάση είναι να μην καταδώσεις. Η συμπεριφορά αυτή αναπτύχθηκε στην πράξη σε δίκες της μαφίας, όπου τελικά οι υπόδικοι αντιλήφθηκαν ότι η αλτρουιστική συμπεριφορά είναι μακροπρόθεσμα η πιο συμφέρουσα. Αυτή τη συμπεριφορά αναμένει ο Κάντ ότι θα υπαγορεύσει ο ορθός λόγος.
Το να καταδώσει κανείς, στα κράτη αντιστοιχεί με τον εξοπλισμό. Θα επιτύχεις νίκη ή ειρήνη με κόστος. Το να μην καταδώσει κανείς αντιστοιχεί στον αφοπλισμό. Ο αφοπλισμός θα σημαίνει ειρήνη χωρίς κόστος ή ήττα. Μακροπρόθεσμα η ορθολογική συμπεριφορά είναι ο αφοπλισμός και η ειρήνη χωρίς κόστος.
Σε παγκοσμια κλιμακα ξοδευονται παρα πολλα χρηματα σε εξοπλιστικες δαπανες.Ενδεικτικο παραδειγμα αποτελει το ότι μονο το 2010 ξοδευτηκαν περισσοτερα από 1.6 τρις δολαρια για στρατιωτικους εξοπλισμους και δαπανες.Οι πολεμοι και η παραγωγη οπλων επηρεαζουν αρνητικα τους λαους απορροφωντας μεγαλα κεφαλαια από την οικονομια τα οποια θα επρεπε να πηγαινουν στην παιδεια την υγεια τον πολιτισμο και την καλυτερευση της ζωης των ανθρωπων.Ειναι σημαντικο να πουμε ότι το προβλημα της πεινας στον κοσμο και της ελειψης νερου θα μπορουσε να καταπολεμηθει με τα χρηματα που δινονται για εξοπλισμους.
Μετα από δυο φρικτους Παγκοσμιους Πολεμους εγινε η πρωτη σοβαρη προσπαθεια για συννενοηση ολων των λαων για τα προβληματα που απασχολουν την ανθρωποτητα αφου οι ανθρωποι συνειδητοποιησαν πλεον ότι ατερμονοι πολεμοι και συγκρουσεις δεν οδηγουν πουθενα.Δεν πρεπει να ξεχναμε ότι στοχος του Ο.Η.Ε και πιστευω ολων των ανθρωπων του κοσμου είναι ενας κοσμος χωρις πολεμους.Και εν κατακλειδι ποιος θα ζημιωθει αν αυριο σταματησουν να παραγονται οπλα μαζικης καταστροφης πυρηνικα χημικα βιολογικα και συμβατικα οπλα?
Μιλωντας για τον αφοπλισμο κρατων δεν μπορουμε να μην αναφερουμε τον ρολο που διαδραματιζουν ο Ο.Η.Ε και παλαιοτερα η Κοινωνια των Εθνων.Η Κοινωνια των Εθνων δημιουργηθηκε το 1919 υστερα από τον Α Παγκοσμιο Πολεμο στο Παρισι.Ηταν προιον Αμερικανικης πρωτοβουλιας και αποτελεσε σημαντικη εξελιξη στις διεθνεις σχεσεις καθως εγινε η πρωτη προσπαθεια συνεννοησης ολων των κρατων για τα προβληματα της ανθρωποτητας.Στοχοι του συνδεσμου ηταν ο αφοπλισμος των κρατων η προληψη του πολεμου η διευθετηση των διαφορων μεταξυ των χωρων μεσω της διεθνους διπλωματιας η εξασφαλιση της ειρηνης και η βελτιωση του επιπεδου διαβιωσης σε παγκοσμια κλιμακα.
Περιφημη επιτυχια στα πλαισια των διεργασιων που επιδιωκει ο Ο.Η.Ε είναι η συνθηκη μη διαδοσης των πυρηνικων οπλων και ο περιορισμος της διαδοσης των χημικων και βιολογικων οπλων.Παραμενει στοχος ολων των κρατων μελων του Ο.Η.Ε ο πυρηνικος αφοπλισμος και γενικοτερα ο πληρης αφοπλισμος από οπλα μαζικης καταστροφης μιας και ως τετοια μπορουν να θεωρηθουν και τα συμβατικα οπλα λογω του μεγεθους των καταστροφων που μπορουν να προκαλεσουν.
Σημαντικο ζητημα που τιθεται οσον αφορα των αφοπλισμο των κρατων είναι το κατά ποσο οφελουνται η όχι οι ανθρωποι από τον πολεμο.Ενδεικτικα θα αναφερουμε ένα μαθηματικο παραδειγμα από την θεωρεια παιγνιων που ασχολειται με τον προβληματισμο των εμπολεμων το οποιο είναι γνωστο σαν παιγνιο των φυλακισμενων.
Υπάρχουν δύο φυλακισμένοι που δεν έχουν επικοινωνία μεταξύ τους και κατηγορούνται για το ίδιο αδίκημα. Ο Διευθυντής των φυλακών προσεγγίζει τον καθένα χωριστά και τους κάνει την ίδια πρόταση:
Μπορείς αύριο το πρωί να καταδώσεις ή να μην καταδώσεις τον άλλο φυλακισμένο. Ορίστε τι θα συμβεί:
1. Αν τον καταδώσεις εσύ και ο άλλος δεν καταδώσει εσένα, εσύ θα αφεθείς ελεύθερος και θα πάρεις και 1.000.000 EUR. Ο άλλος θα κρεμαστεί.
2. Αντίστοιχα, αν εσύ δεν τον καταδώσεις και ο άλλος καταδώσει εσένα τότε αυτός θα είναι ελεύθερος και πλούσιος ενώ εσύ θα πεθάνεις.
3. Αν καταδώσετε ο ένας τον άλλο, τότε θα μείνετε και οι δύο 10 χρόνια φυλακή. Κανείς δεν θα κρεμαστεί, κανείς δεν θα πάρει λεφτά και μετά τη 10ετία θα σας ξανακάνω την ίδια πρόταση.
4. Αν κανένας δεν καταδώσει τον άλλο τότε είσαστε και οι δύο ελεύθεροι αλλά χωρίς κανένα χρηματικό ποσό.
Ο Πίνακας κερδών του Α διαμορφώνεται όπως φαίνεται στο σχήμα
Σύμφωνα με την θεωρία των παιγνίων η στρατηγική που πρέπει να επιλεγεί είναι η κατάδοση. Διακινδυνεύει κανείς λιγότερα (10 χρόνια φυλακή αντί για κρέμασμα) και μπορεί να κερδίσει περισσότερα (ελευθερία και χρήματα αντί μόνο ελευθερία). Αν όμως και οι δύο επιλέγουν σταθερά αυτή τη στρατηγική, μετά από 2-3 δεκαετίες σκέφτονται ότι θα περάσουν τη ζωή τους στη φυλακή, άρα δοκιμάζουν (με ρίσκο φυσικά) να μην καταδώσουν, γιατί αυτή η στρατηγική, της κατάδοσης, είναι ατελέσφορη. Η ορθολογική στάση είναι να μην καταδώσεις. Η συμπεριφορά αυτή αναπτύχθηκε στην πράξη σε δίκες της μαφίας, όπου τελικά οι υπόδικοι αντιλήφθηκαν ότι η αλτρουιστική συμπεριφορά είναι μακροπρόθεσμα η πιο συμφέρουσα. Αυτή τη συμπεριφορά αναμένει ο Κάντ ότι θα υπαγορεύσει ο ορθός λόγος.
Το να καταδώσει κανείς, στα κράτη αντιστοιχεί με τον εξοπλισμό. Θα επιτύχεις νίκη ή ειρήνη με κόστος. Το να μην καταδώσει κανείς αντιστοιχεί στον αφοπλισμό. Ο αφοπλισμός θα σημαίνει ειρήνη χωρίς κόστος ή ήττα. Μακροπρόθεσμα η ορθολογική συμπεριφορά είναι ο αφοπλισμός και η ειρήνη χωρίς κόστος.
Σε παγκοσμια κλιμακα ξοδευονται παρα πολλα χρηματα σε εξοπλιστικες δαπανες.Ενδεικτικο παραδειγμα αποτελει το ότι μονο το 2010 ξοδευτηκαν περισσοτερα από 1.6 τρις δολαρια για στρατιωτικους εξοπλισμους και δαπανες.Οι πολεμοι και η παραγωγη οπλων επηρεαζουν αρνητικα τους λαους απορροφωντας μεγαλα κεφαλαια από την οικονομια τα οποια θα επρεπε να πηγαινουν στην παιδεια την υγεια τον πολιτισμο και την καλυτερευση της ζωης των ανθρωπων.Ειναι σημαντικο να πουμε ότι το προβλημα της πεινας στον κοσμο και της ελειψης νερου θα μπορουσε να καταπολεμηθει με τα χρηματα που δινονται για εξοπλισμους.
Μετα από δυο φρικτους Παγκοσμιους Πολεμους εγινε η πρωτη σοβαρη προσπαθεια για συννενοηση ολων των λαων για τα προβληματα που απασχολουν την ανθρωποτητα αφου οι ανθρωποι συνειδητοποιησαν πλεον ότι ατερμονοι πολεμοι και συγκρουσεις δεν οδηγουν πουθενα.Δεν πρεπει να ξεχναμε ότι στοχος του Ο.Η.Ε και πιστευω ολων των ανθρωπων του κοσμου είναι ενας κοσμος χωρις πολεμους.Και εν κατακλειδι ποιος θα ζημιωθει αν αυριο σταματησουν να παραγονται οπλα μαζικης καταστροφης πυρηνικα χημικα βιολογικα και συμβατικα οπλα?
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)